evlat acısı, yakınlarının acısı ve sağlık olarak nitelendirilebilir. ama bunları geçersek gerçek bir aşk acısını Allah kimsenin başına vermesin. bundan daha kötü olanıda hayatınızın en zor anlarınızı,günlerinizi, haftalarınızı ,aylarınızı yaşadığınız bu dönemde kişilerin gerçek yüzlerini görüyorsunuz. kimin gerçek arkadaş olup olmadığının kimin iyi gün, kötü gün dostu olduğunu görüyorsunuz. aslında bunlar size acı vermiyor. çünkü zaten o acıyı çekiyorsanız daha kötüsü ne olabilir ki? sadece "vay be" diyorsunuz.
sağlık.. bir uzuvunuzu kaybettiğinizde veya sağlığınız bozulduğunda aklınızdaki her şey gider. önce sağlık, sağlıktan daha değerli hiçbir şey yok inanın buna.
insan aşkı öylesine harcamışki artık anlamını zamanında bilmiyor kaybedince de aşk acısı gibi saçma bir kavrama bürünüyoruz.oysa gerçek acı samimiyetsizlik sevgisizlik tahammülsüzlük ve ne yazıkki nefret dolu bir yaşamın her an bir kötü sürpriziyle karşılaşma ihtimaliyle yaşıyor olmamız.sizi karşılıksız seven ailenizin yokluğu inanın aşk acısından daha acı.
