sözlük yazarlarının itirafları başlığına bakılırsa binlerce acınacak insan olduğu ispatlanacaktır.
aşk nedir? neden aşık oluruz? aşk acısı neden çekilir gibi soruları düşünmemişlerdir düşünmüşlerse de cevaplayamamışlardır.
sadece vücutlarındaki hormonla değişimlere, dengesizliklere yenilmiş bir grup insandırlar.
kendilerine bunlar bilimsel olarak açıklanmak mümkün olmamaktadır, çünkü o kadar çok acı(!) çekmektedirler ki dinleyemezler bile.
onlara yapılacak tek iyilik bir kilo gerçek çikolata yedirmek ya da bir doz lustral vermektir.
bütün zihinsel kapasitelerini acı çekmeye odaklayarak sadece o istenen objeyi düşleyerek onu düşlemeye zorlayarak harcadıklarından acınmalıdırlar.
not: zihinsel kapasite derken yanlış yaptım herkes benim gibi değil dersem bencillik olur. herkesin zihinsel kapasitesi vardır. ya da bana ne?
her seferinde ihsan yüce' nin ekmek, şarap sen ve ben şiirinin şu dörtlüğü aklıma gelir. sesli sesli okuyup gülerim halime.
ıslak kaldırımlarda yürürken acırım
önde yalpa vuran sarhoşun zavallı haline
ukalalık işte derim neme lazım senin
kendine bak; sende bir serserin bir sarhoş...
