Beyler Tanrı'nın insanoğluna laneti olan sır tutamama hastalığı bende mevcut yani daha doğrusu saf biri sayılmam lakin bilmiyor bu illet bende mevcut aslında aşşşalık kompleksi var bende yani ben diğerlerinden farklı bişey öğrendiğimde ya da biri kimseye değil de bana bişey anlattığında hemen millete söylüyom ki hani "aaa bak size değil ilk önce bana söyledi ilk ben öğrendim bilin bak ben en yakın arkadaşıyım bana söyledi ben öğrendim sadece ben siz değil ben" gibi saçma bi duyguya kapılıyom haa dostlar yanlış anlamayın değil ki söylediğim de cümlenin nereye gideceğini kestiremiyorum herkesten daha iyi biliyom ama sadece BANA söyledi duygusu ego mu tatmin etme durumu bana söyletiyor böylede bi malım .
Gorunurde somut bir dayanağı olmamakla birlikte aşağılık kompleksimi bir türlü yenemedim. bu herkeste bir miktar olan ve aslında başarılı olmak-ilerlemek için bir miktar gerekli normal düzeyde bir kompleks değil. şöyle tarif edeyim;
hafif yağmurlu havalarda ıslanarak yürümeyi severim. hani hava çok soğuk değildir ve ciseleme ile sağanak arası bir kararda yağar ya, işte ben o yağmur taneciklerini bile kendime layık göremiyorum.
tanri'dan bile bir şey istemekten çekiniyorum; dua edemiyorum! hah. ben kimim ki ve nasıl bir değerim var ki, 'yaratici' beni dinleyecek ve cevap verecek. bunca sefalet ve yokluk içinde benim arzularimin ne önemi olabilir?
sevmek-sevilmek?
-ben neyim, nasıl bir değere veya niteliğe, herhangi bir özelliğe sahibim de bir insan beni sevecek, bana değer verecek?
başımıza gelmesi muhtemel ve kimi zaman düşündüğümüz felaketler vardır ya?
-zaten yeterince değersiz ve yitik, aşağılık bir durumdayım. başıma ne gelebilir? en kötü, en feci, ne? gelirse de önemi yok, hak ediyorum..
kimi dönemlerde parapsişik korkular duyumsariz. ne bileyim, öte alemdeki varlıkların bizimle temasa geçebilmesi, 3 harfliler filan gibi...
-hah. ne olabilir ki. bu dünyadan kim benden ne bulabilir ki, başka bir varlık onca kişi içinden beni sececek?
evet, yaklaşık olarak bu tip bir aşağılık kompleksinden söz ediyorum. çok üst düzey ve farklı bir seviye gerçekten.. belki de klinik bir vaka, bilemiyorum.
bu düşüncelerin beni gündelik yaşamında ne denli ezik ve rezil bir konuma soktuğunu anlayamazsıniz. bu kompleks her alanda bana zarar veriyor, enerjimi emiyor ve beni geriletiyor ama kurtulamıyorum, belki de kurtulmak istemiyorum ve bu bana içten içe vahşi bir haz veriyor. ama napayım ben buyum işte.. sırf egomu tatmin etmek için dünyayı bombalayip yok edecek kadar da sosyopatim esasen.
mamafih, kimseye bir zararım yok. hayatımda hiç kimse yok ve bir başındayım. görünen o ki, yalnız öleceğim. tabi ecelimle ölmek en büyük temennim ama bu şekilde 30'una gelmeden göçer giderim gibi... ama kahretsin, toprağa gömülmeye bile layık değilim ben. kül olsam bile ne havaya ne suya layik değilim. neden yaşıyorum ki hala...
Şuan bulunduğum durum bundan daha beteri olamaz diyorum her geçen gün daha kötüsü oluyor hayır yani bütün yollar mı çıkmaza gider? Hiç bir şey olumlu olamazmı? Bu yollar yeminli mi noluyo be
kafasındaki ideal benlikle şu anki benliği arasındaki uçurumun ayırdına varabilen insanın içinde bulunduğu durum.
bu yüzden ki kişi kendini tanımamalı, kendinden kurtulmalı.
Çocukluğumdan beri sahip olduğum ama aşırı baskın olmayan bi kompleks. Hatta bendeki tam tersi insanları aşağılama ezme dalga geçme olayı değil zaten aşağılık kompleksi de bu değildir. Bu anlattığınız insanlarla dalga geçme olayı aşağılık kompleksinin sonucudur sadece ki bu durumun çıkış noktası herkeste farklı olduğu gibi sonuçları da farklılık gösterir. Kimileri kendini her konuda yetersiz hisseder sürekli biri tarafından onaylanması gerekir hani biri ona suçsuzsun diyene kadar suçsuz olduğuna inanmaz Adriana lima olsa yine de biri ona güzel olduğunu söylemedikçe aynadaki aksinden nefret eder. Genelde kendini kusursuzlaştırmaya çalışır ya da diğerleri görmesin ister kusurlarını. Bu tip insanlar genelde özgüveni yüksek gibi duran hatta arkadaş ortamındaki en baskın tipler arasından çıkarlar. Tavsiyem şudur ki elbette herkesde belli zamanlarda nüksedebilen Bi durum ama bunun hastalık dozunda olduğunu düşünüyorsanız ya da günlük hayatınızı etkilediğini psikolojik destek alınız. Ya da ikinci seçenek ki benim tercih ettiğim: zarar veren şeyi size uygun yararlı bi durum haline getirme. Bu kompleks sayesinde belki de kendinizi geliştirebilir ki zaten ister istemez bunu yapacaksınız çünkü diğerlerinin düşünceleri sizin için o kadar önemli ki biri sizi takdir ettiğinde narsist bir biçimde zevk alıyorsunuz her neyse bu durum sebebiyle eğer delirmezseniz başarılı kültürlü insanlar olabilirsiniz seçim sizin gidin kendinize yılan derisinden çanta yapın.
Psikanalist kuramcı olan "Afred adler'in" kuramı içinde kullandığı kavramdır.
aşağılık duygusunun çoçukluktaki aşırı yetersizlikten kaynaklandıģını söylemektedir.küçükken herkes kendini yetersiz hissedebilir fakat bunu kuvvetlerndiren üç madde tanımlamıştır çocuklukta yaşanan.
- organ kusurları
- şımartılma
- yetersiz ilgi
Organ kusuru olan bir çocuk; zorlukları kendi çabalrıyla yenmeye calışırsa başarıli olabilir. Fakat yoksunluğun zorluk yaratmasından dolayı ana babanın çocuğun üzerine çok fazla düşmesi bu duyguya sebebiyet verir. (O yüzden ana babaların böyle çocuklara yaklaşımları çok önemli onlara yetersiz olduklarıni hissettirmemeleri en kutsal görevleridir)
Bir diğeri şımartılmış çocuk; fazla ilgi ve alakadan ötüru kendi gücünün ve yapabileceklerinin farkında olamaz. Belli bir zamandan sonra ki bu ergenlik çağıdır( bireyin bedensel ve ruhsal degisime uğradığı dönem) derin bir yetersizlik duygusuna kapılir.( o yüzden burda ebeveynlere düşen kararında ilgi çokca sevgi)
Son olarakta yetersiz ilgi görmüş çocuk; bir üstteki çocuğun tam tersi durumdur. ilgi görmeyen çocuk istenilmediğini hisseder ve içselleştirir bu yüzden insanların onları sevebileceklerini kabul edemezler. (Bu yüzden sevgi sevgi sevgi)
Bu üçünden birinin yoğun hissettirildiği çocuklar ilerde yetişkin birey olduklarında karşılarına nevrotik davranış olarak kendini gösterecektir. Birde bunun tam tersi üstünlük kompleksi vardır. Birbiriyle çelişsede benzerlik gösteren yanları vardır.
Not: boşuna demiyoruz çocukluk önemli diye. O yüzden çocuklara karşı hep hassa olalım sevgi ile.
11.nesillerde bolca bulunur. Bu komplekse sahip olan kimselerden kesinlikle uzak durulmalıdır. insanın bulunduğu her türlü tespite muhalefet etmeyi kendilerinde hak görürler.
Kısaca kendini diğer insanlardan aşağı görme durumudur. Her biri birer psikoloji uzmanı olan yazarlarımızım iddiasının aksine bu kişilerin hepsi kendini tatmin etmek için başkalarını ezmeye çalışmaz. Benim gibi içine kapanan, tevazüyü asla elden bırakmayan modelleri de vardır. Aslında çok mazlum bir hastalıktır ancak aşağılık hissetmeyi engellemek için başkalarını ezmeye çalışan, kendine mükemmel dedirten orospu çocukları yüzünden adımız kötüye çıkmış. Ananızı sikerim çocuklar.
omzumdaki çiziklerin sebebidir. ayrıca sürekli olarak kendimi diğer insanların gözünde yüce bir konuma sokma ihtiyacımın müthiş ama anlamsız olan egomdan kaynaklandığını düşünürdüm. artık kendimi başkalarının gözünde yüceleştirmek istememin sebebinin olası aşağılık kompleksimin olası bir sonucu olabileceğini düşünüyorum.
