17 senedir türkü dinleyen bir türk halk müziği sevdalısı olarak diyebilirim ki dinlediğim en dertli türkülerin başında gelir.özellikle oğuz aksaç'ın yorumu ile.*
(bkz: pencereden kar geliyor) gibi gurbetin pare pare ettiği kan ağlayan gönüllerin türküsü. oğuz aksaç da hakkını veriyor, sırf bu türküyü daha iyi anlamak ve daha iyi hissedebilmek için gurbete gitme hissiyatı kaplıyor içimi.
gurbette, sevda derdinden kevgire dönmüş bir kalple, duvara yaslanıp cigara içmeye hevesli bir ruh hâletinde söylemek gerek bu türküyü. heyt be anadolum, bu türküler dünyanın başka neresinde var anasını satayım!
