hüzün güzel şeydir. olmazsa olmazdır insanda . yaşanılmışlıktır... hüzün çöktüğünde ağlamaktır en güzeli.. insanın kendisini ifade edemediği konular da vardır. ancak en güzel ifade biçimi ağlamaktır. insan sevinçten üzüntüden, hüzünden bir sürü histen dolayı ağlayabilir. Allahın bile gözyaşları vardır.. dünyadaki düzensizliklere karşı zebur, tevrat, incil ile ağladı ve son olarak allahın son gözyaşları Kuran-ı kerim idir. Gökten inmiştir... yağmur gibi yağmıştır insanlık üzerine. insanlar için. yağmur nasıl ki buluttan düşer ise gözyaşı da yürekten gelir. Ağlayın hüzünlendiğinizde , bulutunuz yağmur yüklü kalmasın..
"bulutlar ağlamasa yeşillikler nasıl gülüşürdü..
Mevlana rumi celaleddin.."
herkesin hüznünü ifade etme şekli farklıdır. hüznünü yazabilen insan, içindeki yarayı kalemiyle kanatır. yaranın kanaması iyi bir şey olmasa da kanadıkça kanayası gelir insanın. hüzün olmasaydı ne şair olurdu bu dünyada ne yazar. siz hiç acı çekmeyen sanatçı gördünüz mü?
dünyada sizi sadece siz olduğunuz için seven o şefkat topunun her zaman sizin yerinize ölmeye bile hazırmış gibi gelen güzel sesi sizi bir nebze de olsa bunalımınızdan kurtarır..
sonrasında bir güzel ağlanırsa da üzerine cila olur..
