Yanında yemek yemem imkansızdır. O kişi yanımdaysa eğer aklımdan türlü türlü çin işekenceleri geçiyor, tırnakları sökmek, gözlerini oymak gibi. Ulan ayı az yavaş ye diyesim gelir ve diyemem.
eğer o kişi babanızsa her yemek işkence olur sofraya oturmak istemezsiniz yav öyle böyle nasıl çıkartıyorsun o sesi hala anlamış değilim bide su içişi varki o ayrı bir şey içtikten sonra oahaohaoh diye garip bir ses çıkartıyor resmen deliriyorum her gün gerçekten sofraya oturmak istemiyorum berbat bir şey .
insanin babasinda varsa eger bu durum sizde benim gibi sofrada cabucak ne yediginizi anlamadan masadan kalkabilirsiniz sirf o sapirtiyi duymamak adina cunku uyarincada dariliyor zira.
ne kadar uyarsakta babamda olan durum. uyardıktan sonra bi 5-10 dakika iyi gidiyor. sonra yemekten sonra sakız çiğniyor ki daha beter. ama alışkanlık olmuş vazgeçemiyor insan.
sindiriminin tüm aşamalarını sesli olarak bize aktaran insandır. neyi nasıl çiğnemiş, o ekmek boğazdan inerken nasıl ses çıkartır hepsini açık seçik anlarsınız. hele benim gibi takıntılı biriyseniz sofra size zindan olur hele bu kişi babanız ise aile içi katliam temalı haberle üçüncü sayfaya çıkmak an meselesidir.
burnundan nefes alamiyor olabilir. yamukluk, et buyumesi, alerji vb nedenlerle burun tamamen veya tamamina yakin kapaliyken, ses cikar cunku yemek yerken nefesini agzindan almak zorunda kalir. azmi insanlardan kacarak yemek yedim.piuvvvvv
öyle alışmış öyle görmüş öğretilmemiş arkadaştır. geçenlerde başıma geldi, ne desem bilemedim en sonunda ''yemek mi yiyon sakso mu çekiyon ağzını kapat amına koduğum'' dedim, tamam hacı dedi.
Aynı ortamda yemek yeme mecburiyetinde kalınır ise inşallah yemek boruna kepçe kaçar diye beddua edilip tutmazsa iş başa düştü deyip kepçe ye sarılmaya zorlayan insandır.
