ağzını burnunu kırarım

    1.
  1. piskopat kimselerin
    dillerini büzüp
    ellerini yumruk yapıp
    üstüne doğrultarak
    söyledikleri laftır.
    bu adamlar biraz saftır
    belki dünya onlarındır
    işbu büyük bir yanılgıdır.
    5 ...
  2. 2.
  3. orta okul çağlarında söylenmesi muhtemel, kavga başlangıcında sarf edilen söz öbeği.
    "çıkışta gel olm çıkışta" olarak devam ettiği sıkça görülmektedir.

    ilerleyen yıllarda kırılmakla tehdit edilen ağız burun hakkında farklı yaptırımlar olduğu saptanmıştır. **
    3 ...
  4. 3.
  5. ergen bireylerin kendilerini en güçlü en kuvvatli görmeleri sonucu yanlışını gördükleri her insana söyledikleri laf. güven tavan yapmıştır bu arkadaşlarda.
    3 ...
  6. 4.
  7. karacoğlan der kırmamalı her ağzı,
    gün gelir lazım olur çalarken sazı,
    çayı demle gel bazı bazı,
    ama içerken dikkat et üfle yanamasın yazarın ağzı...
    3 ...
  8. 16.
  9. 17.
  10. 8.
  11. eski kız arkadaşım söylerdi bunu bana. böyle onu kızdırdığım zamanlarda. gözlerini kısar, hafif çocuksu bir edayla söylerdi.

    hatta öylesine güzel söylerdi ki. sırf bana "senin ağzını burnunu kırarım" desin diye kızdırırdım onu sebepsiz. çok hoşuma giderdi söyleyiş biçimi. tatlılığın dibine vururdu söylerken. hatta hatta kırsın isterdim bazı zamanlar. o derece hoşuma giderdi çünkü.

    sonra sonra ne mi oldu? ihanet. terk ediliş.

    peki şimdi durum ne biliyor musunuz?

    ben onun ağzını burnunu sabahlara kadar kırmak istiyorum.
    1 ...
  12. 7.
  13. 6.
  14. 5.
© 2025 uludağ sözlük