iclal aydın'ın, güzel müzikler eşliğine kendi okuduğu "kızıma" adlı albümünde yer alan, oldukça doğru tespitlere sahip, dokunaklı bir şiiri. sözleri ise;
ağrı tanı merkezinde ilk sabah
çare bulmaz bir sızı kutular içinde saklı kalanlar
kırmızı kurdele,okumayı söktüğümde göğsüme takılan
on mektup, ilk sevgilimden kalan
üzeri karalanmış satırlar, kendi tarihini anlatan
dağılan, savrulan ne varsa aslında onlardan kalanlar
şimdi bu ağrıyı yaşatanlar
yeni öğrendim anılardan çalınıyormuş meğer ömründen çıkanlar
su altında kırdığım bardak,
parmağımdaki kesik,
suda dağılan kırmızı duman,
hiç unutulmayan;
"bi daha görmeyecek miyim seni?" diye soran
kargacık burgacık bi çocuk yazısı, yeni yılımı kutlayan
şimdi genç olmayan yüzler, hava alanında el sallayan
ağrı tanı merkezinde ilk sabah
artık çekmecede ömrümün artıkları
gece ve yıldız gerekmiyor anımsamak için sırtımdaki sızıyı
duyduğum yerde o şarkıyı,
doluyor kesip attığım, sildiğim, yok saydığım boşluklar
ve tarih tutmuyor şimdi yeni alışkanlıklar
ağrı tanı merkezinde ilk sabah
ayrılıklar, diş ağrısı gibi
ölümler, kalp ağrısı gibi
yok sayanlar, göz ağrısı gibi
ağrıyı tanımak, artık ne işe yarar?
ya doya doya ağlamak....
