Bir zamanlar bizim evin de duvarında asılı olan, annemin küçükken bu sensin diye beni keklediği daha sonra ağladığım zaman harbiden de ona benzediğimi düşündüğüm harikulade resim.
burhan altıntop'un evinin duvarında asılı portresine bakarak "ben bu çocuğa çok üzüliiim amaaaa" diye olayı duygusala bağladığı çocuk. bu çocuğun portresi bir zamanlar neredeyse her evin duvarında asılıydı.
