sıradan bir erkektir de umarım ortalık yerde ağlamıyordur. yine de bir erkeğin ağlaması kızın ağlamasından daha çok içini burkar insanın. hele ki babaysa o erkek.
bana olan aşkından ağlayan erkek, vatan için ölmeye giden asker gibidir; gereksizdir. vatanın ölecek askere ihtiyacı mı var; niye ölüyorsun ki durduk yere?! vatan için kayda değer bir şey yapacaksan illa, git salıncakta sallan kendini iyi hisset, kitap oku, menemen yap; ne bileyim. neyse konuyu bok ettim. demem o ki ağlama yiğidim. * ( asker falan diyince yiğidim demişim afedersin okuyucu; bu kadar kıro değilim) senin ağlaman benim için, içi boşaltılmış hisler toplamından başka bir şey değil. böyle de aforizma sıçarım. ağlanmayacak gibi değilim; orası ayrı. oeh!
insandır. nasıl ki gülebiliyorsa ağlayabilmelidir de. yok erkekler ağlamaz yok üşümez. bırakın da rahat etsinler ya. ne diye zıttırık kalıplara sokuşturuyorsunuz adamları.
anırmadan ağlamaları daha makbuldür tabi. sessiz ve seksi ağlayınız.
aglayan kiz kadar normaldir. sevdiginden agliyordur. aglarken de kendisini aciz hissediyordur - her aglayan insan gibi. ayrica daha once kendisi icin aglamis bir kiz icin agladiginda, o kizdan "senin aglaman benim icin, ici bosaltilmis hisler toplamindan baska bir sey degil." cevabini almasi hayata sovdurur. aforizmana da sicarim.
Herhangi bir erkek olabilir. Telefonunu neşeyle açan babamın bir anda hıçkırıklara boğulduğuna şahit olmuşluğum vardır. Kim olursa olsun , erkek ya da kadın bazı acıları kaldıramayabilir.