ağlayamayan insan yoktur. nadiren ağlayanlar vardır.
bir çöl düşünün ki damla yağmur almamış olsun. Sahra'ya, Arabistan çöllerine bile yağmur yağıyor. geçenlerde Arabistan'da sel bile oldu.
linkte verilenlerdir.
kendi ülkesi savaş alanına dönmüş sus pus oturanlardır. sorumluluk almayanlardır. sunni alevi çatışması çıkartacak laflar söyleyenlerdir.
ama onlar ki ;
Gazze'ye ağladılar, Myanmar'a ağladılar, Somali'ye ağladılar, ne çektik diye ağladılar, zulüm gördük diye ağladılar, şiir okudu ağladılar, ota ağladılar, boka ağaladılar, püsüre ağladılar..
Bir tek kendi halkına ve onların acılarına ağlayamadılar, yok saydılar, görmezden geldiler, unutturdular!
belki mecburiyetten belki de tercihen biriktirmiş,içine atmış olanlardır gözyaşlarını.yutkunurlar habire.
hani şebnem * de der ya -asıl içimde içinde yüzdüğüm bir deniz var...
Hislerini bastırmış, şok durumunda, hislerinden korkan, mutlu, bir kez ağlamaya başlarsa tüm azminin yok olacağından endişelenen, ağlamak için yeterli sebebi, üzüntüsü olmayabilecek olan insanlar.
