Burası Afrika her günümüz huzursuz
Sömürgeyiz bebeklerimiz her gün aç ve susuzdur
Akbaba uykusuzdur hep bekler benim başımda
Çölde canımı teslim ediyorum ben 6 yaşımda
otur dinle bunlar senden arda kalanlar
sonbahar gibi döktü yapraklar yalanlar
nasılsa yarım kalan kalbini bir gün bir başkası, başka yataklarda tamamlar
21 benim bittiğimin resmidir
yaşanılanlar unutulacak kadar eski mi
cüzdanımda taşıyorum yırtılan resmini
iki parmak arasında yitip gitti gençliğim ve sen gittin
hayat başımı bil ki eğdi yere
hatırladığım kadarıyla 2011 di sene
beni öldürürken karanlığım
peki ya seni yaşatmakta karanlıkta kararlıyım
bak doldu yine gözlerim alıştım çoktan
ve kalemlerle seni var ettim yoktan
inanmazsan aşkıma kalibimi yokla
ya gel ya senden kalanları topla
heryer sen kokulu...
geçemedim hayat bilgisinden 20 yıldır okulu artık
el sürmediğim ellerine, yanaklarına, bedenine başka birisi dokunur
sen sonusun yürümekte zorlandığım yolun
satırlarda sen değilde sensizlik kokuyor
oyun sandığın şu hayatımın son dönemi bugün
görecez ölümü ve ellerimde solacak bugün, bugün.
Her ayrılık zor bin yıldır söyler dururum
Öğrenmiyor kalp görüldüğü üzere durumum
insan biraz olsun akıllanmaz mı
Büyümez mi er geç
yanardağ gibi
için için sönmez mi bu sinsi ateş.
