ölüm olan bir rüya. bir keresinde de cenabet uyunulan bir gecenin içinde gerçekten daha gerçek felaket bir rüya-öyle ki o günden beri bir daha cenabet uyumadım-; yalvarırken ağlıyordum, kalktığımda yastık sırılsıklamdı.
not: troll değil gerçek, inanmayan ateistlerin inanmayabilirler saygım vardır. ancak dalga geçecek ateistlere iki çift kelamım var: (bkz: siktirip gitmeye ne dersin)
eski sevgilinin görüldüğü rüyalar olması muhtemeldir. kalktığınızda bir daha asla onunla olamayacağınızı düşünüp bir sürü anılarla birlikte ağlamaya başlarsınız.
genelde ölüm ile ilgili rüyalardır.
bir keresinde başıma silah dayanmıştı,orada duyduğum korkuyu tarif etmemin imkanı yok,adam 3 ten geriye doğru saymıştı ve silahı tam ateşlerken uyanmıştım.
bir diğerinde ise savaştaydım,ama savaş dediğim böyle uçaklar şehri bombalıyor,insanlar kaçışıyor.
Çocuksun, annenden başka az kişi yaşıyor yakın ailende sonra oda ölüyor.. Boşlukta sıkışıp kalmak gibi bir şey. Önce uyanıp ağlarsın sonra arkadaşına anlatıp..
hissetiği insana göre konusu değişiklik göseterek rüyalardır...
aşık olmıştum resmen rüyamda birine ve onu görmek için defalarca düşünerek uyuma eylemine geçtim ancak onu ne rüyada ne de yeryüzünde bir daha göremedim.....
birgün rüyamda kardeşimin gözlerimin önünde merdiven boşluğundan düşüp çldüğünü görmüştüm. çığlıklarım, feryatlarım, yaşadıkalrım gerçek gibiydi bir süre dilim tutuldu konuşamadım...
ankarada bir öğrenci evi 'o'nu konuştuğumuz gecenin uykusu..
kalabalık, kızılay gibi sanki. olmayadabilir. üç,beş arkadaşlar sarhoşluğu kutlanıyor gecenin.
elde sigara, eski mavi, ince, spor mont üstümde.
sonra o;hiçbir zaman sevemediğim büyük, beyaz paltosunun korumasında, ortasında duruyor kalabalığın.
insanlar geçiyor, o hareketsiz. görüyorum ve geçip gidiyorum yanından. sonra ilk kez kalbimi dinliyor vücudum
,
duruyorum ve dönüyorum arkama.
bana bakıyor, yüzünde kırılmışlığın asil hüznü, dudaklarını ıssırıyor her kızdığında yaptığı gibi.
vücudum hala reddediyor beynimi
koşuyorum ve bir an duruyorum. rüyada olduğumun bilincine varıyorum birden.
o ise aniden sarılıyor narin, ufacık elleriyle. sımsıkı. sesim cılız:
-bu bir rüya biliyorsun, değil mi hayatım?
-biliyorum sevgilim.
kendimi bırakıyorum o ana, uyanmaktan korkarak. çok şey söylemek istiyorum.
burnumu çekip konuşuyorum sessizce:
-özür dilerim, ben çok özür dilerim.
-dilemeyin hayatım.
-..
-..
-bir daha sarılmayacaksınız bana, değil mi? öperek de açmayacaksınız telefonumu?
