Ağlatan filmler kadar olmasa da senaryosunun ya da Size verdiği müthiş keyfin sonunda hüzünlendiren, göz yaşlarına boğan, konsolun kolunu sessizce bir köşeye bırakıp ellerinizle göz yaşlarınızı sildiren oyunlardır.
(bkz: the Last of Us)
max payne 1, michelle nin ölüp max in anırdığı sahne,
portal 1 de oyunun sonunda çalan müzik,
test drive unlimited de birinci giderken trafoya toslayıp bütün hızı kaybetmek (bu da sinirden ağlatan oyun).
Cadillacs and dinosaurs isimli atari salonu oyunudur. 90 kuşağındaki gençler iyi bilir o oyunu. Kısaca biz o oyuna Mustafa derdik. Çünkü oyundaki 4 karakterden birinin ismi "mustapha" idi. Neyse oyunun hüzünlü sahnesini anlatıyorum şimdi. Oyunun en son bölümüne gelinir. Ve canavar öldürülür. Canavar öldükten sonra şiddetli bir deprem olur. O sarsıntıyla bizim kahramanlarımız kaçışır. Kaçarlarken 2 oyun karakterimizin ayağı takılır ve düşerler. O esnada da üstlerine beton parçaları düşer. Diğer iki karakter kurtulur ve arkalarına baktıklarında diğer ikisi beton yığınlarının arasında kalmışlardır. Kurtulan kahramanlarımız o üzüntüyle yavaş yavaş yürüyüp giderler uçsuz bucaksız çöl gibi bir yerde. Bu sahnede hüzünlü bir melodi devreye girer ki, bir atari oyunu bile olsa etkiler insanı.
