nası ağladığınıza göre değişir
şahsen ben ağlarken burnum kıpkırmızı olduğu ve garip bi şekilde yüzün gözüm ağlarken mimik yapmaktan kırıştığı için pek güzelleşemem hatta bi miktar çirkinleşirim
sonra bi de otur allaım ne kdr çirkinim diye ağla uğraş dur
ağlayınca insanın gözleri güzelleşir.. gerçekten.. gözbebekleri büyür, kızarır, masumlaşır.. zaten ağlayan insan şefkat bekleyen insan oluverir ki bilinçaltımızda onu daha bi çekici kılar.. gözü güzel olan da güzeldir diyerek tümevarırsak, evet ağlayan insan güzelleşir.. inanmayan için ağlayabilirim ben bi posta..*
pek az insana mahsus olan birşeydir sanırım. bazı kadınlar ağlarken insan oradan koşarak uzaklaşmak ister, ağlıyor diye değil o ayrı bir mevzu, ağlarken yüz felci geçiriyor adeta diye. var öyle kadınlar ben tanıyorum.
olabilecek bir vakadır. ağlarkan mimikler ve yüz derisi gerilir ve bu hareketi düzenli olarak yapan bir insanda kırışıklık daha geç yaşta görülür.
(bkz: ağlamak güzel şey, süzülürken yaşlar yüzünden)
kendini bir zamana kadar tutup, daha sonra gözlerin musluklarini açip, içini çeke çeke aglamak insani daha bir masum, daha bir savunmasiz ve sanki daha bir güzellestiriyor.
en büyük hasretimdir. kenddimden korkuyorum ya töbe töbe insan bu kadar çirkin olabilir mi, gözler zaten küçük, iyice küçülmüş, şapır şapır akan gözlere eşlik eden salya sümük, bir de konuşmaya çalışıyorsam hıçkırıklar filan. hep böyle durup asilce dözünden bir damla yaş süzdüren kadınlara özendim efendim.
