bir yavuz cetin şarkısıdır. mutluluk şarkısı olarak bilinmektedir. ama mutluluk şarkısı değildir. şarkının sözleri:
Ağlamayı sevmem ben
Kendimi pek üzmem
Şarkılarla mutluluğu yaşarım ben
Dünya bana küs olsa
Kimse benle konuşmasa
Bir seven çıkar en sonunda
Geçmiş için hayıflanmadım
Gelecek için kaygılanmadım
Rakı masasında melankoli yazmadım
Ağlamayı sevmem ben
Kendimi pek üzmem
Şarkılarla mutluluğu yaşarım ben
Her gün yeni bir dert istemem
istemem hiç istemem
Ne olursa olsun bir dert istemem
istemem istemem
yeni bir dert istemem!
yavuz çetin'in bir nevi kendiyle çeliştiği ve sırf bu yüzden canımı sıkan şarkıdır. sen o kadar demeye getir: beni kimse sevmese de olur... sonra git öldür kendini! yakıştı mı babam sana böyle iş?!
dinledikçe ''ne ağlıcam, yemişim hayatını'' sözlerini kulaklarda yankılatan muhteşem şarkı.
tüm yavuz çetin şarkıları gibi eğlendirirken hüzünlendiren...
harika bir şarkıdır..bilmiyorum, insanın baktığı eser kendisini ne kadar çok yansıtıyorsa o kadar çok beğenir ya eserleri. yahut anladığı bir şeyi, ne kadar aynı anlatmışsa -hah işte ben de tam bunu diyordum!- dedirtiyorsa o denli sever ya. öyle işte. sevdim pek, dinledim pek. seviyorum, dinliyorum hâlâ.
