Asla! Ama bazen sırf bu ön yargıdan dik durmaya çalışırsın. Asıl zayıflık o bence. En kötü gider duş alırken başımdan yüzüme akan suya karıştırırım gözyaşlarımı. Mis gibi de rahatlarım. Ağlamaktan utanmayın.. aksine dışa vurun ki gücünüz geri gelsin.
duruma göre değişir ama zayıflıktır çünkü ağlamak en son raddeye gelmektir yapacak hiç bir şeyin kalmaması elden birşey gelmemesidir. mutluluktan ağlayanlar için geçerli değil tabi bu durum. onları zaten hiçbir zaman anlamadım zaten mutlu olduğunda ağlamak nedir.
Ağlayabilen insan iyi bir insandır. iyi bir insan olmak da sonuçlarına katlanabildiğin müddetçe çok daha kolaydır.
Kötü insan ağlamaz, kötü insan olmayı seçmek de cesaret ister. insan tarafından sevilmemeyi, insanlara acımamayı, kul hakkı yiyebilmeyi gerektirir kötü olmak. Düştüğün anda tekmeleneceği bilirken güçsüz olamassın.
Bu nedenledir ki ağlamak zayıflıktır, bu zayıflık güzel zaaflarımızdandır.
Ağlamak zayıflık değildir, aksine duygunu gösterme cesareti gösterdiğin ve insanların gözünde küçülme korkun olmadığı için özgüvenli ve insani bir davranıştır lakin o gözyaşını kime akıttığına iyi karar vermek lazım. Bazılarına değmiyor hiç biliyo musunuz?
Arabamı çekiyorum şehri yukardan gören bir yere. Müziğe biraz ses verip hüngür hüngür ağlıyorum. Evet erkeğim. Zayıflık mıdır bilmem ama çok canım yanıyor lan. Öyle böyle değil. Gün içinde de gülücüklü fotolar paylaşıyorum. Öylemiş. Acı çekmezmişim ben. Sevmiyormuşum onu. Anlamış onu ne kadar sevmediğimi. Acı çekeceğimi bilse ayrılmazmışız. Acı çektiğimi görsün istemiyorum. Kimseye de göstermedim çok şükür. Burayıda nasılsa okumaz diye gönül rahatlığıyla yazıyorum.
Zayıflık mıdır bilemem ama kimse görmeden ağlamakta fayda var.
insanlar çok bencil. En yakınınız bile hiç beklemediğiniz bir anda sizi en hassas noktanızdan vurabilir.