ağlanacak bir ortam yoktur. anlayacak insanlar yoktur. yapılacak bir şey yoktur. işte o zaman yakarsın tüm gözyaşların kurur sigara yanarken sönene kadarda bitmiş olur o his.
hiç mi hiç ağlamadık, hepimiz ağladık. hayatımız boyunca ağlanacak olaylar oldu ve bir zamanlar göz yaşı akıttığımızdan artık sigara yakmak da yeterli oldu. gözyaşları sigara yanında değerli, sigara değersiz kaldı. artık değerli şeyler kaybetmek istemediğimizden, ağlamak yerine sigara yakmayı tercih ettik. her ne kadar vücudumuza zarar da verse, bu gözyaşlarımızı akıtmadı. çünkü, kimse görmedi.
