akabinde de "eğer ağlamak olmasaydı hep gülseydik mutluluğun ne önemi kalırdı" şeklinde pollyannavari bir cümle edildiğinde teselli edilen kişide cümleyi kuran kişiyi gırtlaklama arzusu uyandırır.
gülen insanlara hiçbir şey olmamış gibi yaklaşırken -ki bir şey olmaz-, ağlayan insanlara uzaydan gelmiş muamelesi yapan kişilere duyurmak istediğim cümle. ağlamak da gülmek kadar doğaldır, insanız galiba. tamam gülen insan mutlu, ağlayanın bir derdi var yardım etmek istiyorum diyebilirsiniz ama ağlayana sordunuz mu? yalnız bırakın...
