geçen senelerden birinde fenerbahçe denizlisporla berabere kalıp kupayı şaka gibi bir kaybediş yaptığı zaman, maç sonu oyuncuların çimlere kapanarak ağladığını akla getiriyor. hatta haberlerde izlemiştim, aklımdan çıkmayan bir görüntüde şunlar oluyordu:
appiah yere kapanmış ağlıyodu, sonra tuncay yanına geldi ve dedi ki:
burada bahsedilen fenerbahçeli, herhangi bir fenerbahçeli değildir. hitap edilen fenerbahçeli, eleştiri kabul etmeyip çamur atmaktan zevk alan bilinçsiz fanatiktir.
o fanatik ki, şikeden dolayı yöneticisi tutuklanmışken nasıl hala zeytinyağı gibi tepeye çıkmaya çalışır, anlaşılmaz.
ağlama fenerli dert etme her türlü pisliği yapan başkanın bu bokun altından da kalkar. adilik kanlarına işlemiş artık hiç merak etme. olan küçük adamlara, takımlara olur. senin takımına hiç bir halt olmaz.
bilmeyenler için edit: ağlama melis, fener trabzon ile çekişirken, her maç öncesi trabzon'u tutan, ama her maç sonrası ağlayan gs ve bjk'li kişiler için söylenen yaygın bir halk sözüdür.
