Küçükken annemin gidişinin ardından teyzemlerde anneannemi gelip aldığı gece. Ellerime bakarak Allah ım ben daha çok küçüğüm bu küçücük ellerimle ne yapabilirim ki diye ağlamamdır.
lys de hafiften bir baygınlık geçirdikten sonra istediğim bölümü kazanamayacağım için çok ağlamıştım. yine bi sene hazırlanırsın da artık öğrenilebilecek yeni bi şey kalmamıştı. ben o dersanede bi sene daha napıcam diye ağlamıştım.
küçükken abime araba çarpmıştı evin önünde. merdivenleri ağlaya ağlaya inmiştim. ama çok kötü değildi.
bi de babam yok yere kızınca kalp kırınca çok ağlıyorum.
bazen kendimi yalnız hissediyorum ve ruhani bir çöküş oluyor. o zamanlar da neyi yanlış yaptım ki diye ağlıyorum.
ve sinirlenince ağlıyorum. sonra ağlıyorum diye kendime daha çok sinirleniyorum. sinirlenince daha çok ağlıyorum. kısır döngü.
Galatasaray'ın kadıköydeki şampiyonluk maçı. bornova'da küçükparkta izliyordum maçı. daha doğrusu heyecandan izleyemiyordum. ntv spor açıktı mekanda. o yüzden tenhaydı. karşımda da hoşlandığım kız vardı şirince'den gelmiştik. kız fenerliydi ama şampiyon olunca ona sarılıp ağlamıştım.
