yazıyordu. o günden sonra ağlamaktan utanmadım. tabi ki yeri ve zamanı önemli ama hala insan olduğunuzun, duygularınız olduğunun göstergesi. o an için canınız yansa bile sevinmelisiniz aslında kalbiniz hala attığı için.
Annem kanser olduğundan beri, geceleri( gece 12- sabah 5 arası herhangi bir saat) kimseler, en önemlisi annem duymasın diye ya balkona ya da dışarı çıkmakla tanımlayabileceğim olay.
hayatta ki en gerçek duyguyu saklama çabasıdır.
saklaya saklaya bir bakmışsınız kendinizden bile saklıyor ağlayamıyorsunuz, ağlayın ve bundan utanmayın. ağlayan insan duygusu olan insandır.
başlarım gururuna, küçüklüğümden beri kimsenin yanında ağlayamam. Benim yanımda ağlayan onlarca arkadaşım varken ben onların yanında bir damla bile göz yaşı dökemem.
Burada okuduğum bir yazı vardı beni anlatan, burçlara inancımı artıran "boğa burçları gözyaşlarını öylesine saklarlar ki, sağ tarafında birisi oturuyorsa onlar gözyaşlarını sol gözlerinden akıtmayı başarabilirler."
