karlı yollardan her gün
ruhumu yararak geçtiğin bu labirent
bilmezsin ne çok incinmiş
aslımı bilmeden söylediğin sözler
neslimi bilmeden yüzüme vurduğun hayat
ne boş benim için bir bilsen
yürür bir hayalsin gözümde salınan
mantığımı iğde ağaçlarına astığımdan beri
bir türlü çözemediğim şu ruh meselesi
bin bir bilinmeyenli denklem benim için
gözlerindeki enaniyet
şimdi müphem benim için
nereden bileceksin köyün karlı olduğunu
nereden bileceksin ruhumu
hani şu bugün ezmiş gibi göründüğün adam var ya
o aslında yok
bir gece
biraz rüku
biraz secde
sonra gaipten bir görüntü
onu aldı götürdü
işte hanımefendi bu serserinin ezeceğin bir gururu yok
çok günahı var
ama artık
süruru yok
ağlar gibi bir şeyim
su gibiyim
şeklim şemalim yok
güldüğüme bakma
ağladığım çok
ağladığım
çok...
--spoiler--
