yegane izahatı sosyo-ekonomik durum olan sorun... açılır kapanır kapılar, sadece önünde duran kişiye duyarlı olmayıp, kişinin para durumuna da duyarlıdır. cam binalara konuşlanmış şirketleri onların otomatik çevrilen, açılan, kapanan, gerektiğinde sesli uyaran, şarkı söyleyen, muhabbet eden kapıları sadece parası olanlara yol verir, gayrısına değil. parası olmayanın ne cam binalarla ne açılır kapanır kapılarla tanışıklığı vardır. iki grupta incelenebilir böylelikle insanlar, açılır kapanır kapıların yol verdikleri, vermedikleri.
kapının seçisi davranması olayıdır. hadi kapı açılmıyorda birde ısrarla açık olmayan kapıdan geçmek isteyenlerin derdi nedir.
hatta bir keresinde kapının kapalı olduğunu farkememiş arkadaş hızla geldi, biz nerden bilelim kapıyı fark etmediğini sandık ki bir hışımla gelip geçicek kapı açılacak bizde arkasından bakacağız peh peh peh diye.. ama o naptı o hışımını kafasına alıp kapıya geçirdi. arkadan bir kahkaha sesi muhahaha diye.. kafasını ve diğer uzuvlarını kapıya çarpan arkadaşın o kahkaha efektiyle onca yıldır topladığı, büyüttüğü karizması dağıldı birdenbire..
ama iş bunula kalmadı..
aylar sonra aynı yere yine gittik.. yine bir arkadaş aceleyle geçiyor kapıdan ama o da ne? kapı gene açık değil ve ısrarlada açılmıyor.. ve sen git küüüt diye dal kapıya..
arkada millet tırsık, bu kez gülseler bile bıyık altından artık, ama neden? ilk olaya muhahaha diye kahkahayı patlatan arkadaştı bu son kapıya geçen.. muhahaha yı da karizma faciasını da gördü..
biz burdan ne dersi çıkartıyoruz.
bir,gülme başına gelir komşuna.
iki,dikkat otomatik kapı çarpar.
