bir tür kendini cezalandırma yöntemi. yemek yemek diye isyan eden mideyi tütün dumanı ve sıcak, kahverengi bir sıvıyla kandırmaya, susturmaya çalışmak, başaramamak. kaybedeceğim ne kaldı ki, inceldiği yerden kopsun artık diye düşünmek. sinirlerin iyice yıpranması, elin ayağın titremeye başlaması, öksürük krizlerine yakalanmak, ayağa kalkınca başın dönmesi, gözlerin kararması, düşecek gibi olmak. can simidine uzanır gibi gene pakete uzanmak, gene ısıtıcıya su doldurmak.
eger disardayken yapiliyorsa gerizekalilik ornegidir. paso kahveye para verecegine git doner al, kuru-pilav ye, yeterki ye biseyler sonra ustune kahve-sigara yap, tadi ciksin.
üniversite yurdunda yapılacak 3-4 güzel etkinlikten biri. yeniden kahve suyu koyarken sabah yaklaşır, vakit geçer, muhabbet muhabbeti açar, insan rahatlar, yemeği de unutursun...
yapan insandan tiksinme sebebidir. zira aç karnına sürekli kahve ve sigara içen insanlarda leş gibi bir koku hakim olur ki o kokuya ben dayanamıyorum en azından.
yemek yemeninin keyfini bildiği için her zaman yemeyen insandır onun için ayrılmış özel bir zaman yaratmak ister. ayrıca yemeye halide yoktur keyfide belki parası da. sarhoştur, düşünce sarhoşu ve yediği içtiği tek şey belki sadece sigaradır. belki sadece sözlük ve sigara. birde düşünce.
