ismi 35. damla diye de geçer. bir can yücel şiiridir, duygulara tercüman.
aç aç aç
diye haykırıyor yüzlerce mahkum
canımız yanmış gibi değil
canımız yana yana
haykırıyoruz sahnedeki kadına
aç aç aç
bir koşbaşı gibi
zorluyor duvarları çığlığımız
açız çünkü açız
hem sade o kadına kadınlara değil
güneşe,yeşile,toprağa
ve açık havaya açız
adam gibi çalışmaya
insan gibi yaşamaya da açız
onun için de işte,
sahnedeki kadına değil asıl
düzenin bazına asılıyoruz
aç aç aç
diye haykırıyoruz
kilitleri aç
kelepçeleri aç
demir kapıları aç
aç aç aç
açız çünkü açız
hem sade içerde değil
güneşe,yeşile,toprağa,açık havaya
adam gibi çalışmaya
insan gibi yaşamaya
sade içerde değil
dışarda da açız
onun için de işte
sahnedeki kadına değil asıl
bu düzenin bazına asılıyoruz
aç aç açç
diye haykırıyoruz
bize yol,bize okul,bize fabrika aç
aç aç aç
yinede saklanıyor sahnedeki rakkas
bu açmaza son çare
bir açık versin diye bakıyoruz
canımız yanmış gibi değil
canımız yana yana haykırıyoruz
açamaz açamaz açamaz!
ama hala anlamıyor ki düzenbaz
gönül hoşluğuyla o açmazsa eğer
fırladığımız gibi
bu tarih denen sahneye
aç dediklerimizi biz
KENDi ELLERiMiZLE AÇACAĞIZ!
