toplumda azınlık olarak görünen bireylerin haklılığı veya haklı sanılmaları durumu. insanlara nedense öyle gelir.
değil midir?
bir düşünelim birlikte.
sadece hayal edelim mesela.
şu an romantik bir tutku ile devrim'den bahsedenler, komünist olanlar veya komünist olmayıp da devrimin olmasını isteyenler, azınlıktır. evet azınlıklar ve nedense şu kapitalist dünyada cidden hoş bir düşünce gibi, herkeslerin eşit olduğu bir dünya.. belki de anarşizm.. devletin olmaması, sair otoritelerin reddi, bakuninin dediği gibi hem eşitliğin hem de özgürlüğün birlikte yaşanılacağı bir ütopya..
bu azınlık arkadaşlar, farklılar. farklı olma çabasında olanları saymıyorum, ama farklılar. farklı olmak istemeseler de farklılar ve toplum onların düşüncelerine, dünya görüşlerine, ideolojilerine, ütopyalarına bir farklılık ve dolayısıyla bir çeşitlilik olarak bakmakta. bu da ister istemez bu ütopyaları bir çekiciliğe, bir cazibeye bürümekte.
önyargılarının kalın duvarları arkasına kendilerini tıkmamış kişiler de buna hak verir.
şimdi tam tersini düşünelim..
dünya devrimi gerçekleşti, troçki'nin ruhu sızlamıyor. devrim tüm dünyada yaygın. evet şu saatten sonra. gözü açılmış, tamahkar insanoğlu, doymak bilmeyen bir nefse sahip. bu bu zamana kadar azdıkça azdı. azdı ve şu noktadan itibaren de ilginçtir ki, bir dünya devrimi gerçekleşmiş olsun hadi. tüm dünya komünist.
işte şimdinin gözü açılmış, tamahkar, nefisperest insanları büyüyüp çocuklarına anlatacak. "bak bir zamanlar bir çok çeşitlilik vardı, iki mal satıcam diye halden hale giren şirketlerin rekabetinde, ucuz mallar satın alırdık. hamburger vardı bir zamanlar, kfc vardı.. alırdık bir çok şeyi filan.."
çocuklar büyür, belki de ortada gezip dolaşan ve bir zamanlar bu dünyayı cehenneme çevirmiş kapitalizmin, kapitalist gençlerine sempati ile bakarlar, düşünürlerini zevkle okurlar, mantık bulurlar belki de.. vardır belki de..
işte o zaman da o kapitalist gençler azınlık olurdu. onların da fikirleri cazip gelebilirdi, onların düşüncesi çekici olabilirdi. çünkü o zaman da onlar azınlık olacaktı..
tabii komünizmde bu gençler olabilecek mi? orası ayrı tartışma mevzusu.
bence, komünizm ile kapitalizm iki ucu boklu değnek. hiç bir kimseyi mutlu etmek mümkün de değil.
en iyisi (bkz: islam)
(bkz: huzur islamda)
"komşusu aç yatarken, tok uyuyan bizden değildir"/hadis-i şerif.
oldukça doğrudur. osmanlıdaki azınlık meselesini bu duruma dahil ederek düşüneceklere tavsiye olarak onların emperyalist güçler tarafından desteklendiğini bu yüzden osmanlının azınlık olduğunu anlamaya çalışmalarını sunmak isterim.
