öyle bir mazeret olmadığına delil olarak şu kıssa gösterilebilir:
malumdur ki süleyman a.s.'a rüzgara da hükmetme selahiyeti verilmiştir. bir gün ümmetinden biri ile sohbet ederlerken azrail a.s. bir suretle kendilerine gözükür. azrail a.s. oldukça sert bir şekilde süleyman a.s.'ın yanındaki adama bakar. ve sonra ordan uzaklaşır. bu bakıştan çok korkan adam, süleyman a.s.'a "sanırım benim canımı almaya niyetli. rüzgara emretseniz de beni hindistan taraflarına götürse" şeklinde bir ricada bulunur. süleyman a.s. da bu ricasını kırmaz ve rüzgara emreder. adam hindistan tarafına savrulduktan sonra azrail a.s. tekrar süleyman a.s.'ın yanına gelir. allah rasulü kendisine, adama neden öyle kötü baktığını sorar. azrail a.s. cevaben: "bana o zatın ruhunu, yarın hindistan'da almam emredildi. sizin yanınızda görünce şaşırdım. o nedenle öyle baktım." der.
şüphesiz bu başlık bir nebze tebessüm için açılmış olabilir. o nedenle şu nükteyle de delil sunulabilir:
adamın biri öleceğini hisseder. sözüm ona bundan kurtulma adına ufak bir çocuk gibi denizci kıyafetleri giyer. ve bir parkta çocuk gibi oynayarak ölüm meleğini atlatmak ister. azrail a.s. bir insan suretinde kendisine yaklaşır. "hadi gidelim" der. bunun üzerine korkuya kapılan adam " ama amca ben küçücük biiy çocukum. beni neyeye götüyeceksiniz ki" der çocuk ağzıyla. azrail'in cevabı manidardır: "addaaaa...!"
