tüm hayatını mağdur edebiyatı yapmak, kendini acındırmak ve insanların merhamet duygularını sömürerek varlığını sürdürmek üzere adayan insanın son denemesi olacaktır.
düşünsenize Azrail gelmiş malum şahsa, o mağdur edebiyatı yapıyor ona:
-efendim, bana herkes hep düşman oldu, hep beni çekemediler,
-eeee?
-beni dövdüler hep ühüüü, mendilimi alıp kaçtılar ühühhhüü!
-eeee?
-işte o yüzden, beni şeyttirmeseniz olmaz mı?
-....!
-olmadı mı
-....!
-azıcık bir acıma duygusu?
-.....!
-bir kedim bile olmadı desem?
-gel canım, gel sen şöyle, yolda anlatırsın gel.
