1033 – 1109 yılları arasında yaşayan Anselmus italyalı’dır; fakat 1093′den sonra ingiltere’de Canterbury başpiskoposluğu yapmış ve orada ölmüştür.
Anselmus, Tanrı’nın varlığına ilişkin ontolojik kanıtıyla tanınmaktadır. inanmak için, anlamaya çalışıyorum değil de anlamak için inanıyorum tavrının başlatıcısı olan ve inanç-akıl ilişkisi söz konusu olduğunda, akıl karşısında inanç ya da imana, bilgi karşısında da otoriteye öncelik veren Hristiyan düşünürdür.
Augustinus’un ‘Anlamak için inanıyorum.’ sözünü kendine öncül olarak almış, inancı akıl ile temellendirmeye çalışmıştır.
Anselmus’un bu çabası, skolaztizmin, akıl inancı ile birleştirmeye çalışmasının bir göstergesidir. Anselmus, yargıların mutlağı olmalıdır der. Örneğin; iyi varsa mutlak iyi de olmalıdır. Varlık varsa mutlak varlık da olmalıdır. Bu düşünce yolula Tanrı’nın varlığı da ispatlanmış olur.
Anselmus’un, bir başka Tanrı kanıtlaması da şöyledir, Tanrı en yetkin varlıktır. Tanrı’nın varolmadığını düşünürsek, bir yanıyla Tanrı eksik kalmış olur. Oysa Tanrı’nın tanımı en yetkin varlık olduğudur. Demek ki Tanrı vardır. Bu bir ontolojik kanıtıdır.
Anselmus, Augustinus’un ilk günahın bütün nesiller boyu sürdüğü düşüncesini kabul eder. O’na göre Tanrı insanları bu ilk günahtan kurtarmak için insan biçimine girmiş (isa) ve bütün insanları ilk günahtan kurtarmak için çarmıha gerilmiştir.
Skolastizmin bu ilk döneminde din ve felsefe uzlaştırılmaya çalışılmıştır. Dinsel kavramlar, akılla açıklanmaya çalışılmış ve bunun için Platon’un kavram realizmi kullanılmıştır.
Anselmus'a başka bir açıdan bakarsak -ontolojik kanıtı ve temel aldığı anlamak için inanıyorum düşüncesinden başka bir açıdan- yönelimsellik dediğimiz brentano'nun yeniden ele alarak özgünleştirdiği fikri de onda görebiliriz. Anselmus, birçok konuda tam olmayan ama ileride hep yeniden ele alınacak düşünceleri ortaya atmış bir adamı canlandırır gözümde, bir tür fragmandır felsefesi -haksızlık etmemek gerek, çok ciddi ve tutarlı fikirleri de vardır.
Yine böyle bir şekilde anselmus, yönelimsellik düşüncesini de hissettiren filozoftur. Brentano ondan mı almıştır bilinmez ama yönelimsellik brentano'da ortaya atılacak kıvama gelmiştir.
