nedense bizden uzaklaşma çabası vardır azeri kardeş ve ağabeylerimin. ki sebebi de çok normal. karabağ için gerekeni yapmıyor, onlardan çok, yani bir diğer türk halkından çok araplara yardım ediyoruz. üstelik yıllarca beleşe petrol alıp namertlik yapıyoruz. daha doğrusu hükümet yapıyor.
iki tarafta çok yanlışlar yapıyor. bizler yardım etmiyor, onlar ise kendilerini izole ediyorlar.
doğalgaz konusunda bize hayli kıyak geçen ülke.
daha ne yapsınlar ya.
dost most değil, bizim bir parçamız olan ülke ama arada sadece bir sınır var o kadar.
ben bu kadar "türkiye" diye kendini, "özünü" yırtan başka bir ülke görmedim.
cici pakistan filan tısss, bakmayın.
türk parasının azeri manatından düşük olduğunu söyleyen haltetmiştir, 1 azn yaklaşık 2 tl dir, ayrıca halkın bir kısmı türkiye türklerini sever, geri kalanı türkleri kaz gibi yolma derdindedir,azerbaycan devleti açıktan pkk ya maddi yardım yapmaktadır,ayrıca pkk yı terör örgütü olarak tanımamaktadır, orada kaldığım 1 sene boyunca şunu söyleyebilirim, %80 ni kendilerini türk olarak görmemektedirler.
dost ve kardeş olduğunu ezberimize aldığımız ülke. ne var ki bu dostluk ve kardeşlik azeri kardeşlerimizin bizden beklentileri olduğunda söz konusudur nedense. iş bizim onlardan bir katkı beklememize geldiğinde kardeşlik bitmiş, ticaret devreye girmiştir.
ermeni savaşında kimi askerleri, cumartesi-pazar, hafta sonu tatili diye evlerine gitmiş güzide bir ordusu vardır. bazılarının ise silahlarını sattıkları söylenir. bu uyanık arkadaşlar tek milllet iki dövlet diye bizi kekler dururlar.
ek: yalan mı kardeşim, ne iyiliğini gördük bu heriflerin, kıtipiyoz eurovision yarışmasındaki 12 puandan başka. yazın da bilelim.
