dünyanın en zor içinden çıkılası, sonunda büyük ihtimalle rezalet görünen, çocuklara büyükleri tarafından zorla yaptırılan eylem.
şahsım ve anne babam o yıllarda karacabey'de ikamet ediyorduk. -ki hala öyle- bursa'da -aramızda sadece 67 km. olmasına rağmen- pek görüşmediğimiz bir amcam vardı. ve bir bayram bize geldiler. amcamın yaşıtım bir oğlu var. ta o zamanlar bile izbandut gibiydi. -tabi bana göre.- akrabalık ilişkilerinden pek anlamadığım için neyimiz olduğunu bilmediğim bir ''akraba''nın mesnetsiz, amaçsız oturuşunun aslında fırtınadan önceki sessizlik misali bir bekleyiş olduğunu çok acı bir tecrübeyle kavrayacak ve ondan hayatımın geri kalanında nefret edecektim. ağzını açtı ve kaderimi değiştiren o cümleyi vücuda getirdi.
- gelin bi güleşin bakalım, kim devirecek?
o son kelime hissettirmişti zaten bana olacakları. ''devrilmek''. ne oluyor lan? kim deviriyor? niye deviriyor? daha ne olduğunu anlayamadan amca oğlunun sillesiyle yere yıkıldım. beni takribi 15 dk. evire çevire dövdü. eve habire misafir geliyor, ev kalabalıklaştıkça -tribünlere oynarmışçasına- daha feci dövüyordu. ilginç olanı kimse de müdahale etmiyordu. odaya girenler yerlerini alıp maçı izlemeye koyuluyorlardı. hayatımda ilk defa gördüğüm amca oğlumla yerlerde boğuşuyorduk. ne boğuşması. resmen pestilimi çıkarıyordu. ben de tanrıya şu an oturma odasına bir yıldırım düşürmesi, bir deprem yaratması, ilgiyi üstüne çekeceği kesin bir eylem gerçekleştirmesi için yalvarıyordum.
hiç bir şey olmadı. 6 yaşında iki çocuğun mücadelesi belki orda bulunan ''akraba topluluğu''nu eğlendirmişti. ama beni akraba kavramından soğutan sebep oldu.
fikirsel anlamda yetersiz ve birbirleriyle paylaşacak hiç bir birikime sahip olmayan iki kişinin düşeceği komik durumdur. bu tür, güç savaşını bu yolla dışavuran ve sosyal çevresinde bu şekilde varolan bireylerle ben de karşılaştım. ve hayvanlara özgü bir çatışma stilini veya aktiviteyi ikili ilişkilerde odak noktası haline getirmiş insanlar cidden acınasıdır, genellikle cahildir.
güreş tutan az tanıdık iki insan bunun salt eğlence üzerine kurulu olduğunu iddia etse bile, aslında bir çeşit mastürbasyondur yaptıkları. kişilik savaşlarında kolay yoldan üstünlük kurma amaçlıdır bütün bu şatafat. veya zihinsel anlamda yetersiz olduğunu bilen insanın, bu kompleksini bastırma şovudur sadece. insanlar kas gücüyle değil, düşünce gücüyle varolunacağını öğrenmeli artık.
ki genelde bu tür sosyal aktiviteleri ve kompleksleri gelişmemiş toplumlarda görürüz. mesela new yorklu tom, az tanıdığı londralı harry' nin "ha babana kuvvet" diyerek boynuna atlamaz. hatta bunu yaparsa, anında tüm sosyal statüsünü kaybedebilir bile.
