Benim o kadın. Sıkıntılı bir tip oluoruz. Az konuşuyoruz bunun bir kaç sebebi var. Bunların bazıları; birincisi erkekler yada kadınlar farketmiyor cinsiyeti bizi anlamıyor, ne demek istediklerimizi, ne yapmaları gerektiğini anlamıyorlar. ikincisi eğer sevgilimiz çok neşeli bir insansa üzüldüğümüz yada kırıldığımız zaman bunu küçümsüyor ona üzülmeye değmez buna kırılmaya değmez tarzı cümleler kuruyorsa bu sebepledir ki konuşmayız çünkü o bizim derdimizi dert etmiyor. Az uyuyoruz çünkü bazı şeyleri düşünmekten uyumaya fırsat bulamıyoruz. Az gülüyoruz çünkü aptal gibi davranmayı sevmiyoruz yani en azından ben böyleyim.
Canı bir şeylere sıkkındır. Acilen seks güdülmeden yemeğe davet edilip içini döktürülmeli sonra evine bırakılmalı ve ısrar etse bile evine girilmemelidir.
O kişi benim itiraf ediyorum. Hatta ben bile bazen nasıl bu kadar tepkisiz olabildiğime şaşırıyorum. iyi bir mizah anlayışına sahip olmama rağmen az gülerim mesela yada herkesle ve her ortamda konuşmayı tercig etmem çoğunlukla analiz edip düşünmeyi yeğlerim. Uyku konusuna gelince de valla işim yoksa gayet de uyurum yani kim bulmuş da ben kaybedeyim değil mi.
Az uyumasına bir yorum yapamam. Ama az gülmesini kaliteli espri anlayışına az konuşmasınıda bilgili olmasına verirsek. Bana birşey oluyor nerede bu kişi dedirttin.
