2 sene boyunca bıkmadan yaptığım şey. öğlen kalkıp menemen yapar, akşamüstü çekirdek çitler, kola içerdik. ne de tatlı ve asosyal bir hayatımız vardı rahmetliyle.
dolap içinde uyuma alışkanlığımı yendikten sonra bir anda anne önerisi ile türemiş ve hala peşimi bırakmayan alışkanlık. korkularımın önüne kalkan abi, valla ya
biraz, malzemesi burnuma, ağzıma kaçar korkusuyla, biraz da daha üretilirken bile içinde bi' milyon mite barındırdığı ve ortamın tozu ve bakterisini içine çektiğinden ötürü özenip özenip bir türlü beceremediğim eylem.
Hiç yapmadığım bir eylemdir ama kardeşim yapardı. Belkide güven veriyor da olabilir. Ama karşımızda ayı görsek sarılmayacağımız yada onun bu kadar uysal olmayacağı kesindir.
