aslında hiç bir geçerli ve elle tutulur sebebi olmamasına karşın, yine de "aman çıkıntılık olmasın" bahanesiyle varlığına devam edebilen, intihar etme özürlü, yılışık ve ikiyüzlü bünyelerin eylemi.
bir halt icat etmemiş, kendi dahil kimseye ya da hiçbir şeye bir gram faydası dokunmamış, ancak bundan herhangi bir gocunma, bir rahatsızlık falan hissetmeyen geniş insanlarda gözlenir.
bazen fark ediyorum ki çoğumuz böyle yaşıyor. pek çok şeyi ayıp olmasın diye yapıyoruz, konuşmak istemediğimiz insanlarla konuşuyoruz, gitmek istemediğimiz yerlere gidiyoruz, açmak istemediğimiz telefonları açıyoruz, hatta bazen yemek istemediğimiz şeyleri yemek zorunda kalıyoruz.
kağıt üzerinde özgür, toplumun kafesi içerisinde sanki hiç ölmeyecek gibi yaşıyoruz.
