Evinde gobegini kasiyip bedavadan yasayanlarin her onune geleni ayyas sanmasindan baska gercekligi olmayan durumdur.
Dun ve bugun biraz cesaret edip sokaklara cikabilseydiniz cuma namazindan cikip gosteriye gelen yaslilari, bir kenarda dua eden basortulu teyze ve genc kizlari, yaptigi yemegi sokaktakilerle paylasan anneleri gorur ve belki asil ayyasin kim oldugunu fark ederdiniz.
bademlerin güç bizde sanrısına kapılmasıyla kıyaslanmayan durum.
haa bu arada; ayyaş yaftası yapıştırdıklarınız, padişahın da halifenin de kuyruğunu kesip gönderdiler 20. yüzyılın ilk çeyreğinde, dolayısıyla bu bir sanrı değil, gerçektir.*
ayyaş olmanın faşist olmaktan bin kat daha iyi olduğunu farkedemeyecek, o ayyaşların olmaması durumunda anasını ingilizin, yankee nin kucağında bulabilecek, boş beyinli, faşist ruhlu sikik bir şakirtin söylemleridir.
