ayvalıklı bir ustanın elinden yörsan peyniri ile yiyeceksin bu tostu.
tadını ayvalıkta yiyen bilir. üstüne cunda da bir adaçayı içtin mi senden iyisi yok.
tadılması gereken muhteşem ötesi yiyecektir. ama ayvalıkta yenilmesi şiddetler tavsiye edilir abartmıyorum ayvalık'a sadece tost yemek için bile giderim. başka yerler aynı tadı vermiyor be kaptan.
sadece ayvalıkta yenilmesi gereken tostur.her ne kadar ankara ve istanbuldaki büfeci vatandaşlar çok güzel yaptıklarını iddia etsede beceremedikleri tost çeşididir.ayrıca kumru ile akraba olma ihtimali pişirileme tarzından ekmeğine kadar çok uzakta olan tost çeşitidir.
ayvalık'da sahil boyundaki caddenin bir arka sokağındaki bir fırının sırf ayvalık tostu yapmak için ürettiği özel ekmek ile yapılan, cunda adasında taş kahve'nin dibindeki 1 metrekarelik büfede yapılıp, taş kahvenin deniz kenarındaki masalarında yenildiğinde tadına varılan slow food. parasını babanız ödediğinde bünyeye daha da bir lezzetli gelen yiyecek.
hem içerisinde bayıldığım yiyeceklerin olması,hem 2 ekmekle kaplanıp doyurucu olması hemde fiyatının uygun olmasından dolayı sık sık tercih edilen leziz bir ekmek arası sandviçtir..
yemeye doyulamayandır. ancak zor yenir. taktiklerini ve parmaklarını nereye koyacağını bilmesi lazımdır kişinin. aksi takdirde içi dışına çıkar tostceyzimizin.
ayva yetiştilmediği halde zeytinlik yerine ayvalık denmiş,
sarımsak bulunmadığı halde sarımsaklı plajı denen bölgesi olan,
sahtekar isimler verilmiş güzel yer. kim verdi bu isimleri hayret!
şeytan sofrasından sonra tostu ile meşhur oldu.
bu tostun en önemli özelliği, ekmeğidir. gerisi ıvır zıvır.
artık ayvalık'la alakası kalmayan, yurdumun her köşesinde rastlanabilecek tost çeşididir. en son geçen hafta bodrum - gümbet'te rastladım bir ayvalık tostcusuna, varın gerisini siz düşünün.
ümraniyede yenilebilecek tek yeri tek büfe olan yiyecektir. tost değil o bambaşka bişeydir. aynı zamanda taksimdeki büfeye fiyatı yüzünden giremediğim fakat bu konudaki yorumlar sayesinde oradanda tost* yeme ihtiyacını pekiştiren yiyecektir.
ayvalık gecelerinin vazgeçilmezidir. eskiden avşar büfede yenirdi. şimdilerde bir çok yerde yapılmaktadır. anıların canlanmasına sebep olur. birayla güzel gider.
"Ayvalık Tostu'nun en önemli özelliği ekmeğidir. Ayvalık'ın özgün tatlarından birisi de nohut mayasıyla yapılan Simit Ekmeğidir. işte bunu 1983 yılında en iyi yapan fırın Hüseyin Sargın'a ait olan fırındı. Bu Fırında çalışan Karadenizli bir usta bu hamuru ve Kozak (Bergama) yöresinin pekmezini de kullanarak bir tost ekmeği yaptı. Ben de bu tost ekmeğini kullanarak kendi geliştirdiğim pişirme yöntemi ve malzemelerle bu tostu yapıp satmaya başladım. Önce Ayvalık'ta yaygınlaştı, daha sonra yerli turistler eliyle tüm Türkiye'ye. Şimdi kullanılan tost ekmeği bizim kullandığımız tost ekmeğine biçim olarak benziyor ama içindekiler farklı"
ayvalık dışındaki her yerde sahtesinin yapıldığı tosttur.
içinde çok sayıda malzeme vardır normalde bu tostun. sucuk, salam, domates, turşu... fakat başka yerlerde bu işin suyunu çıkarıyorlar marul, rus salatası falan da ilave ediyorlar. kanmayın efendim. yok böyle bir şey. ayvalık tostunun içinde yer etmez bunlar. imkanı olanlar gitsin ayvalık'ta yesin. avşar büfe'yi esgeçmesin. ankara'da, istanbul'da falan avşar büfe'nin şubeleri açılsın hatta.
istanbul şişelerde balık olsak zirvesi münasebetiyle tanıştığım, görüştüğüm, hararetle tartıştığımız yazardır. kendisinden ilgili konuda söz verdiği mesajı beklediğimi buradan hatırlatıyor ve "sinekleri öldürmek değil, bataklığı kurutmak gerek" düsturunu yineliyorum.
