öldüğünü öğrendim ve çok üzüldüm. aysel gürel'i de iki kızını da ayrı ayrı çok severim. üçünün de gönlümde ciddi yerleri vardır. televizyon izlemeyen bir insan olmanın kötü sonuçlarından biri bu. bu yüzden bu vefatı sözlükten öğrendim. müjde ar'a ve mehtap ar'a allah sabır versin, allah rahmet eylesin. eskilerden herkes bir bir gidiyor :(
hakkında dünyanın en şirin yaşlısı diye entry girecekken ölüm haberini duyduğumda şoke olduğum usta söz yazarı. ben bu kadını hep mutlu gördüm. diğer taraf varsa inşallah orada da etrafı şenlendirir.
ağır bir bronşit hastalığı geçirip öldü. * ölüm haberini gördüğümde gülümsedim, ne tuhaf ...
çocukluğunda barbi bebeğin kıçını cama yaslayıp karşı komşunun oğluna mesaj gönderdiğini söyleyerek ben çocukken de böyleydim diye kendisiyle dalga geçmişliği vardır.
o değil de bir gece sanırım bar çıkışı, gelen çöp kamyonunu çevirerek kendini eve bıraktırmışlığı da vardı.
ölüm haberini aldığımda tüylerimi diken diken etmiş insandır.çok keyifli ve yaşına rağmen hayata sıkı sıkı bağlı bir insan imajı veriyordu çok tanımasam da. herhalde bu yüzden üzmüştür giderken.
Mekanı cennet olsun diyoruz. Yaptığı müzikle ve kendisiyle hiç ilgim olmasa da, hakkında birazcık bildiğim; onun Türkiye'nin çok önemli bir sanatçısı olduğu...
Böylesi Sanatçıların ölmesi gerçekten insanı üzüyor. Allah rahmet eylesin; sevenlerine sabır Allah'tan...
dün akşam hıncal uluç' un konuk olduğu ntv' deki programında müjde ar, annesinin ne kadar farklı bir insan olduğunu anlatıyordu herkese birinci ağızdan. kim bilebilir ki bugün toprak olup gideceğini .. ateş düştüğü yeri yakar, bizlerse bunu en fazla 15 dakika sonra unuturuz ..
hep düşünmüşümdür '' melankolik bir tarafı olmadığı halde, bu kadar romantik ve unutulmaz eserleri nasıl yazabiliyor '' diye ..
yeni kuşak müziğin unutulmaz söz yazarlarından birini kaybettik. sezen aksu, şehrazat gibi neferler de vefat edince, merak ediyorum kimler devralacak bu bayrağı ?..
çılgın, delidolu, yaşının aksine bir ayağının çukurda olduğunu kabul etmeyen etse bile dışa yansıtmayan sanatçı. geride "keşke yapsaydım" dediği bişey bıraktığını sanmıyorum. onu her zaman yaptığı uçukluklarla, çılgınlıklarla tanıdık. allah rahmet eylesin.
öldüğünü okuduğumda hafif şaşkınlık geçirdiğim ve ilginç bir şekilde tanımasam da sanki yıllardır tanıyormuşum gibi üzülmemi sağlamış söz yazarı, nickimin ilham kaynağı.. toprağı bol ola..
öldüğünü haberlerde duyunca bir yandan neden aklıma gelen ilk kişinin aysun kayacı olduğunu düşünürken, bir yandan da bu yüzden suçluluk duydum. ama en azından dürüstüm.
ve en azından ağzım bir karış açıkken düşündüm bunları. *
doğrusu şu ki o sanki nedense bana hep hiç ölmeyecekmiş gibi gelirdi.
ayrıca bakalım üzülen herkes o yaşları görecek mi, bu konuda da şanslıydı.
sanatı biliyordu ya aslında en çok bu yüzden şanslıydı.
ve üzülen hepimiz aslında kendimize üzülmeliyiz, adımızı yaşatacak naptık şu güne kadar bi durup düşünmeliyiz.
