yalnızca alttaki mısralar da kendimi buldugum ama yine o mısralarda kaybolabildigim boyuttur..
olumum birden olacak seziyorum
hem kotuyum karanligim biraz cirkin
git basimdan istemiyorum
benim yagmurumda gezinemezsin usursun
uykularimi uyusan nasil korkarsin
hicbir dakikami yasayamazsin
isligimi denesen hemen dusurursun
gozleirim hizlandirir tenhaligini
yanlis sehirlere goturur trenlerim
ya olmek ustaligini kazanirsin
ya korku biriktirmek yetisini
acilarim iyice bol gelir sana
sevincim bir turlu tutmaz sevincini
git basimdan ben sana gore degilim
umitsizligimi olsun anlasana
hem kotuyum karanligim biraz cirkinim
sevindigim anda sen uzulursun
sonbahar ugultusu duymamissin ki
icinden bir gemi kalkip gitmemis
uzak yalnizlik limanlarina
aykiri bir yolcuyum dunya genis
buyuk bir kulak cinliyor icimdeki
cetrefil yolculugum kesinlesmis
sakin baska bir sey getirme aklina
git basimdan ben sana gore degilim
gidesi gelmemiştir aysel'in bu şiirden sonra. hatta daha bir sıkı bağlanmıştır kaptan'a. başından da öyle hemen gitmez kaptan'ın, gidemez. ölmek ustalığını kazanır, üstelik yanlış şehirlere gider onun treniyle.
ama bakar ki kaptan haklı. dağılmasın diye sarışınlığı, artmasın diye tenhalığı er ya da geç gider.
kaptan cehennemde bir allah kadar yalnız kalır sonunda!
şair saklar son mısraya kadar aslolanı, asıl sebep budur, asıl sebep sevilene karşı olan haşmetli sevginin ürpertisidir. erkekler de korkar bazen çok sevmekten...
adı aysel olanlara bu şiir üzerinden gönderme yapılır. hem iyi yönde hem kötü yönde. Dikkat etmek gerekir şiirin sonu seni seviyorum diye bitiyor, kız sonra oğlan bana abayı yaktı diye söylenip durur.
