Herzaman düşündüğüm bazen bir umut bazen ise ütopik gelen hayalim. Bir gün insanlık ayrımlar, dışlamalar ya da bir taraf seçmeden yaşanabilecek dünya olabileceğini düşündüğüm durum ama farkındayım anlayışlar değişiyor. Arada yeni ideolojiler giriyor orta çağdan bu yana ekonomik anlayışlar değişiyor değismiyen tek şey var "sömürmek" ismi değişerek başka şekle giriyor ama anlam olarak yine etkisini sürdüyor. Belkide herşey ortaçağda insanların akıllanmasıyla başladı ya da sanayi inkılabı vb. insanlar barutu buldu bıraktılar kılıçları baltaları yerine Silahlar girdi oda yetmedi araya nükleer girdi atom parçalandı buda yetmedi belkide teknoloji insanlığa yaramadı . Sonra kapital anlayış çıktı doğal olarak ta kapital doktirnli devletler çıktı büyümek için sömürmeye çalıştılar ayrımlar gitgide arttı belkide en büyük sorun insanlığın fazla akıllanmasıdır.
mümkün olmayan, keşke dedirten yargıdır. sınıf farkı oldum olası var olan bir tutumdur. kim ne der diye konuşamaz görüşemezsin bile. sürekli eleştirirler zenginleri ya da sürekli yererler fakirleri. ama olay eşitliğe gelince insanlıklarına lafımız yok elbette, insan her yerde insan, onlar da şöyle iyiler böyle tatlılar, öyle dürüstler ama en yakın arkadaşım, dostum, sevdiğim desen aranızdaki kültür farkına ne demeli, olmaz öyle şey, yanında ne öyle iğreti gibi derler. diğer taraftan baktığında kız/oğlan zengin biz nasıl yetişiriz ona, nasıl bakarız, ne yaparız sorunsalı devam eder. elimizi taşın altına beraber koysak da hep birlikte bir şeyler yapsak ne olur ha. çok mu zor orta yolu bulmak sanki. insanlar geldikleri yeri seçebiliyorlar mı ki bunun eleştirisini insanlar yapabiliyor.elinizi vicdanınıza koyun be biraz. hepimiz insanız.
