Yeni bir dil, ayrılık Kolay öğrenilmez. Öğrenmek zorunda kalırız ancak, öğrenmek zorunda bırakılırız istemeye istemeye o dili konuşur, o dilde susarız. Bir başkayızdır artık. An olur kahkahalarla güleriz, an olur gözyaşlarımızı tutamaz, içleniriz Ki bu anlar, pek yakın seyreder birbirine, ayrılığın yurdundaysak eğer Çünkü yeni bir dil, ayrılık. Kolay unutulmaz.
Ayrılığın dilinde ilk kelime belki de bu yazıda en güzel açıklanan terimler sunlardır aslında.
sensizlik
Sensizim demenin bir yükü vardır, sahibi, sahipsizliği Bir söz(cük), bu kadar mı kanatır, her an tekrarlanır, ezberden Meğer ne çok şarkı varmış hakkında, dinlenecek deriz, ne çok şiir, okunacak, yazılacak Eksik yaşıyormuşuz gibi gelir, ki, öyledir de Onsuzluğa alışmayı aslında hiç istemeyiz. inadımızın muhatabı bir bizizdir
özlem
Kendimizle baş başa kalmak isteriz, onu buluruz içimizde ne yana dönsek. Bakar etrafımıza, göremeyiz. Elimiz telefona gider, arasak dahi, telefonu açsa ve sesini duysak dahi, ona ulaşamayacağımızı biliriz. Elimiz öylece kalır telefonda, kapısının zilinde yahut ona yazacaklarımızın ilk harfinde. Varamaz, özleriz.
bensizlik
Derken, beni de yitirmeye başladığımızı fark ederiz. Sanki ondan ibarettik de, giderken bizi de götürdü gibi gelir, belki, öyledir de Bunca zamandır âşık, ben, hani sevdiğini söylemeye, susmaktan daha alışkın Bir yön tutturmuştum kendime, bir aşk, ardımda gölgem Bensizim şimdi, kayıp Hani hayalleriyle bir suda boğulan, bu da mı ben? Aşk ne yanda kaldı, ya ben? Şimdi nereye? Kendi kendimize sayıklar, dururuz. Öylece dururuz
yalnızlık
Ayrılığa dair bir cümleyse yaşadığımız, yalnızlık olur yüklemi. Az kalmıştır noktayı koymaya. Kalemi kaldırır, bekler, düşünürüz. Yaşanamadı saydığımız ne varsa, kabullenmişizdir artık, o an fark ederiz. Yalnızlığı yüklenir, olanca cesaretimizle son noktayı koymaya akıtırız mürekkebi Sonra Sonra da, gerçekten yalnız kalabildiysek ki ayrılığı da öğrenmişiz demektir kırar, atarız, kalemi Sahipli, sahipsiz tüm kalemleri
* Göz açıp kapayana, zar zor geçer ayrılık Yani uykusuz gecelerin son bulduğunda, gözlerini gün doğmadan yumabildiğinde artık Ne onsuz, ne sensiz kaldığında, kendini kimsesiz ama alıştığın sularda bulduğunda Ayrılık sana yabancı bir dil, unutulur artık
Yeni bir dil, ayrılık Kolay öğrenilmez. Öğrenmek zorunda kalırız ancak, öğrenmek zorunda bırakılırız istemeye istemeye o dili konuşur, o dilde susarız. Bir başkayızdır artık. An olur kahkahalarla güleriz, an olur gözyaşlarımızı tutamaz, içleniriz Ki bu anlar, pek yakın seyreder birbirine, ayrılığın yurdundaysak eğer Çünkü yeni bir dil, ayrılık. Kolay unutulmaz.
Ayrılığın dilinde ilk kelime belki de
sensizlik
Sensizim demenin bir yükü vardır, sahibi, sahipsizliği Bir söz(cük), bu kadar mı kanatır, her an tekrarlanır, ezberden Meğer ne çok şarkı varmış hakkında, dinlenecek deriz, ne çok şiir, okunacak, yazılacak Eksik yaşıyormuşuz gibi gelir, ki, öyledir de Onsuzluğa alışmayı aslında hiç istemeyiz. inadımızın muhatabı bir bizizdir
özlem
Kendimizle baş başa kalmak isteriz, onu buluruz içimizde ne yana dönsek. Bakar etrafımıza, göremeyiz. Elimiz telefona gider, arasak dahi, telefonu açsa ve sesini duysak dahi, ona ulaşamayacağımızı biliriz. Elimiz öylece kalır telefonda, kapısının zilinde yahut ona yazacaklarımızın ilk harfinde. Varamaz, özleriz.
bensizlik
Derken, beni de yitirmeye başladığımızı fark ederiz. Sanki ondan ibarettik de, giderken bizi de götürdü gibi gelir, belki, öyledir de Bunca zamandır âşık, ben, hani sevdiğini söylemeye, susmaktan daha alışkın Bir yön tutturmuştum kendime, bir aşk, ardımda gölgem Bensizim şimdi, kayıp Hani hayalleriyle bir suda boğulan, bu da mı ben? Aşk ne yanda kaldı, ya ben? Şimdi nereye? Kendi kendimize sayıklar, dururuz. Öylece dururuz
yalnızlık
Ayrılığa dair bir cümleyse yaşadığımız, yalnızlık olur yüklemi. Az kalmıştır noktayı koymaya. Kalemi kaldırır, bekler, düşünürüz. Yaşanamadı saydığımız ne varsa, kabullenmişizdir artık, o an fark ederiz. Yalnızlığı yüklenir, olanca cesaretimizle son noktayı koymaya akıtırız mürekkebi Sonra Sonra da, gerçekten yalnız kalabildiysek ki ayrılığı da öğrenmişiz demektir kırar, atarız, kalemi Sahipli, sahipsiz tüm kalemleri
*ÇEViRMENin notu: Göz açıp kapayana, zar zor geçer ayrılık Yani uykusuz gecelerin son bulduğunda, gözlerini gün doğmadan yumabildiğinde artık Ne onsuz, ne sensiz kaldığında, kendini kimsesiz ama alıştığın sularda bulduğunda Ayrılık sana yabancı bir dil, unutulur artık
