Severek ayrılanlar bilirler ayrılığı
Severek ayrılanlar yaşarlar pişmanlığı
Çok uzak şehirlerde aynı çarpar iki yürek
Çok uzak bir şehirde beklendiğini bilerek
Gün gelir için yanar elin gider mektuplara
Gün gelir beni ararsın gözün dalar uzaklara
Yaz gelir Sıcak olur akşam sahil yollarında
Her adımda beni ararsın gözün dalar ufuklara
Severek ayrılanlar bilirler ayrılığı
Sen benim eş ruhumsun
Unutmuş olsan hissederdim
Unutmuş olsan yanımda durmazdı her sabah hayalin
Seni görmek için geri geldim
Sen gideli çok olmuş
Nereye gidersen git
Çantanda bir resmim aklında gülüşüm olsun
Ben seni gerçekten sevdim
Bitmez demiştim bitmedi
(bkz: erhan güleryüz) *
--spoiler--
e- seni çok seviyorum bunu hiç unutma tamam mı?
k- biliyorum cnm.. bende seni seviyorum
sımsıkı sarıldı son kez. sanki hiç bırakmayacakmış gibi. sonra suratına baktım. gözleri dolmuştu ama kendini sıkıyordu. güçlü erkek ya! ben kendimi sıkıyordum. gözlerim bile dolmamıştı. içimden ağlıyordum o sırada aslında. çünkü onun için yeteri kadar ağlamıştım. sesi titreyerek ve ellerini saçlarımın arasına gömerek;
e- ..tamam cnm kendine çok iyi bak. bişeye ihtiyacın olursa mutlaka ara tamam mı?
k- tamam.. ararım.
sonra zoraki ve yapmacık bir gülümseme yapıştı dudaklarıma. o hiç gülmüyordu. yüzünde buruk bir ifade vardı. el salladı. döndüm arkamı ve yürüdüm. demek böyle oluyormuş ayrılık. kafamın içinde yankılanan şarkı nilüfer'den "böyle ayrılık olmaz"dı.
kim derdi ki seninle bir gün ayrılacağız...
geçir giden yılların ardından bakacağız
kim derdi ki birtanem gün gelip bıkacağız.
ben ve yenik yüreğim yalnız mı kalacağız?
şimdi biz neyiz biliyormusun ?
akıp giden zaman göz kırpan yıldızlar gibiyiz.
birbirine uzanamayan,
boşlukta iki yalnız yıldız gibi,
acı çekiyor ve kendimize gömülüyoruz.
bir zaman sonra batık bir aşktan geriye kalan iki enkaz olacağız yalnızca.
kendi denizlerimizde sessiz sedasız boğulacağız.
ne kalacak bizden?
bir mektup, bir kart, birkaç satır ve benim şu kırık dökük şiirim(!)
sessizce alacak yerini nesnelerin dünyasında,
ne kalacak geriye savrulmuş günlerimizden?
bizden diyorum, ikimizden(!)
K:Hede hudu vede vudu, sonuc olarak ben senden ayriliyorum.
E:Aaaa, hadi ya, nasi yani, biz simdi ayrildik mi?
K:Evet. Neyse bosver, bu olay da tamam. Simdiiii, Kadıkoy otobusu nereden kalkiyodu ya?
E:"Gitmesen, bitmesek" durağından.!!!