aslında yalnızlık sakalıdır bu. bir tepkidir, sövgüdür hayata. delinin tekinin sokak ortasında şarkı söyleyerek işemesi kadar bilerek ve umursamayarak yapılır, yaşamaya ve insanlara karşı...
sevgilimden ayrıldıktan sonra farkında olmadan bıraktığım sakaldır. insan zaman geçtikçe kendinden iğrenir fakat düzenli olarak sakalını kesmesi için başının etini yiyen bir kadın olmadığı için de mutlu ve huzurludur. işte böyle bir ironi yaratır ayrılık sakalı.
arada cildi dinlendirmek gerekir, onun için ayrılık dönemlerinde bırakılan sakal cilt için faydalıdır. ayrıca bu sakaldan alınan güç ile ayrılığın nedenleri, hayatın ve aşkın anlamı üstüne bilgece bir bakış geliştirilebilinirse çok öğretici olan bir sakal çeşididir. aslında yapılan biten bir ilişki sonucu kendi içine yönelmek ya da kendinle ilgilenmektir her insanın yöntemi farklı olsa da amaç aynıdır.
