birlikte geçtiğiniz sokaklarda, birlikte film izlediğiniz sinemada, birlikte yağmuru hissedişinizde ve dahası onunla yaptığınız her şeyde artık yalnız oluşunuzdan ötürü üzer ayrılık. geçtiğiniz sokaklardan geçerken, elinizde eli olmadığını, yanınızda olmadığını özümsediğinizde de üzüleceksinizdir. ayrılık kötüdür. kötü. bir de severek ayrıldıysanız. neyse.
Çünkü hiçbir sevda sonsuza kadar sürmez. Su bile mükemmel bir bileşikken o bile moleküllerine ayrılıyorsa en küçük olayda tanınmaz hale gelen adına insan denilen bu vefasız canlı birlikteliği ne kadar taşıyabilir ki?
seviyorsan üzer, ömrünü ona adadıysan üzer, en kötü gününde ayrılık olduysa üzer. kısacası seviyorsan ayrılık olur zaten sevmiyorsan adı ayrılık bile olmaz.
ayrılık üzmez, daha beteri adamı siker. bunun sebebi acısı hiç geçmeyeceği içindir. asıl soru neden üzer değildir. asıl soru ''ayrılık sevdaya dahil mi?'' sorusudur.
Artık sana eskisi gibi bakmayacaktır sevgilin, kaşlarının duruşunu bile seven o adam sana bir yabancıya bakar gibi bakacaktır ayrılık sonrası. Sanırım kimsenin seni artık o kadar sevemeyeceğini bilmek üzer insanı.
Geleceğini sevdiğin kişiye göre planlamissindir. Tüm o hayaller birden yıkılır. Eee şimdi nolacak? Ne yapacağım diye bir çaresizlik hali oluşur. Terk edilen sensen büyük ihtimal kendini suçlarsın. Bir güzel psikolojini bozarsın. Öyle şeylerden işte.
