sözleri sezen aksu ya ait olan ancak levent yüksel den dinlenmesi gereken bir parçadır son bir çırpınıştır belkide ayrılmam demek ama elden ne gelir...
sona ermekte gün yine seninle
akşamlar böyledir hep sessiz
eşyalar başka yerde, ben bir yerde
gölgen dolaşır gibi, sanki peşimde
işıkları yakın nedir bu giz
yokluğun da, sen de varsa, sen bu evde
serdar ortaç ın dinlenilesi şarkısı. çok hoştur.. özellikle şu sözleri ;
"Ayrılmam
Hadi kov beni yüreğinden
Hiçbir yere terk etmem
Seni zar zor buldum ben
Aşktan vazgeçmek yok
ölsem de terketmem
seni zar zor buldum ben
gideceğim çok yer yok
aşktan vazgeçmek yok."
en çok ne için ve neyi vurguladığını bilmeden söylemektir şarkısını...kimin gölgesi, nerde kim, evet evet biliyorsundur o ayrılmadığın şeyi ama en çok da bir hayal olduğunu onun. gözünün önünde canlanır pek çok, bilirsinki tanıyacaksın onu ilk gördüğün anda, ama o kadar yoktur ki bu koca hiçlikte, sen de o hiçliğin bir parçası hatta öte birşeyi olursun. yokluğu yaşarsın, kocaman boşluğu, ve ayrılamazsın o senin olan şeyden.
bana çocukluğumu hatırlatan şarkıdır. ayrıca o zamanlar dediğim gibi daha çocuktum ve 'özleminle sevişmek' gibi edebi bir sözü ordan sıyırıp anlayabilecek aşklar yaşamadığımdan olsa gerek yıllarca şarkının nakaratını 'ayrılmam, sevişirim ölse bile' olarak dinledim. pek bir garip, pek bir aykırı gelmekteydi bu yanlış anlama o zamanlar. uzun bir süre aşkın nur yengi'ye bir garip bakmıştım. zaten aptal bir gazoz şişesinden ses çıkarabiliyordu. böyle kıvır kıvır kocaman saçları vardı. işte bir şarkının çocuk zihninde nerelere çekilebileceğinin uç örneklerinden birisi.*
