liseli olmayan insan modelidir.
gerçekten sevmiştir.
yediği kazık bile sevdiğinden soğumasına yetmemiştir.
belki biraz mazoşist sayılabilir ama ezik değildir.
hemen hemen her insanın arada düştüğü durumdur. ayrılmak zorunda kaldıysanız yada terkedildiyseniz otomatik olarak bir süre daha platonik olarak devam edeceksindir. gece konuştun ayrıldın diye sabahına sevgin hiç yokmuş gibi davranıp uyanamazsın. ister istemez sen hala sevmeye, değer vermeye, saygı göstermeye(buradan emin değilim) bir süre daha devam edeceksin.kolay olmayacak bu durum. sanki hiç gitmemiş gibi davranacaksın, yediremeyeceksin kendine. hep bir umut bekleyeceksin emin gibi kendinden bugün barışırız yarın barışırız diye. kimseye anlatamayacaksın derdini korkacaksın insanlara biz ayrıldık demeye, çünkü kendine yediremediğin şeyleri insanlara anlatmak zordur.
neyse bu süre ne kadar gider nasıl olur bilemem. aslında çokta önemi yok benim için. asıl olan sevgi platonik dediğimizdir belkide. yanında olduğu için, seninle birlikte olduğu için, o da seni sevdiği için, alıştığın için, sana güzel baktığı için vs. değil sadece sen istediğin için sen istediğin kadar seviyorsundur, belki aslında en safı en temizi de budur. Bir ağacı bana oksijen üretip benim nefes almamı sağladığı için sevmem, güzel bulduğum için; sevdiğim için severim, ağaç olduğu için severim, baktığımda bende değişik hoş güzel duygular uyandırdığı için severim, severim fazla neden aramam. bekli budur doğru olanı belki değil, bilemem.
