kaçamak bakışlarımız dokunurdu birbirine
suçlu suçlu yürürdük,
gülmeyi konduramadan dudaklarımıza
acılarla delik deşik bir olgunluk izlerdi gölgelerimizi..
yağmur ıslatırken kaçak evi
kimsesizliğimiz ayrı ayrıydı.
aslında yakamıza yapışmasaydı aşk
sahtekarlar cennetinde çakışmasaydı yollarımız
sen ve ben,
pekhala kandırabilirdik kendimizi
mutluluk oynayarak ayrı ayrı
yas,
içimizde uzun yolculuğa çıkmış olurdu
ve bitmemiş olurdu
takas.
