--spoiler--
benimle telefonla bile konuşmak istemiyordu, gittiğinden beri, sesini özlemiştim. mantıklı bir kızdı, güçlü olmaya çalışıyordu biliyorum, birbirimizi unutmamız gerektiğini biliyordu. konuşursak, hayatımız bir çıkmaza girecekti, çünkü biz birbirimizi en çok konuşurken seviyorduk. "experimental, kabullenmemiz gerek bir daha birlikte olamayacağımızı" diyordu e-posta'sında. "ne olur sende yardımcı ol" diye yalvarıyordu, "unutmak böyle daha zor."
--spoiler--
[ Sözlük'te bulunan "Neden Evlenmedim" kitabına ait yazılar, ek yazılar ile birlikte yaz başında aynı isim ile basılacak. Bu nedenle yazıların buradan yayınını durdurmak durumundayım. Anlayış göstereceğinizi umuyor, ilginiz için teşekkür ediyorum. Eksper Mental ]
acabalarla dolu bir boşluktur.
ayrılmasaydık şimdi nasıl olurdu, ona aldığım ama veremediğim bu tişört onun üzerinde nasıl dururdu, ya beraberce planladığımız o uzun tatil nasıl geçerdi?...
bana anlatacak hiçbir şeyi kalmamış mıydı, oysa ben ona neler anlatacaktım daha, o da benim gibi yalnız mı - ki ne kadar da kalabalık çevresi-, beni özledi mi?
en merak edileni de; onun da acabaları var mı!
sorularla dolu bir boşluktur...
pek istemeden yapılan bir eylemdi belki de ayrılık. ayrılık çanları çalmaya başlar. birbirine tutkuyla , aşkla bakan gözler nefret saçmaya başlar. sevgi sözcükleri dökülmez dudaklardan, kırıcılık engellenemez... sonra pişmanlık artar , keşkeler sıralanır art arda. devam edilseydi olacaklar canlanır gözlerde. acı çekilir geçen her anda. gözyaşları da bu acıya ortak olur. bir boşluk olur kalplerde : sevgi boşluğu... biraz kızgınlık da eklenir buna. yaşananlar bitmek bilmeyen kabuslar gibi gelir insana. her an onu düşünmek yer bitirir , kanını emer inasanın. gittikçe uzaklaşılır her şeyden . onun sevdiği şeyleri hatırladıkça için acır , dayanamazsın aklından geçmesine. yaşanılan her şey hüzünlendirir seni... içinde hep eksikliğini duyarsın , o boşluk hiç dolmaz. belki de o bunlardan habersiz yeni maceralara atılmıştır. o boşluğun farkında bile değildir, hiç yaşamamıştır... sen geldin ve geçtin onun hayatından . oldu ve bitti... ne sen ne de bir başkası... artık kimse umrunda değil !..
adı üstünde bomboşsundur, hayli zor görünsü de tek çaresi zamandır.hiç bişi yapmayarak ve hiç kimseyi vakit geçsin diyerekten onun yerine denek olarak kullanmayarak geçirildiği takdirde, daha bi hafif ve sorunsuz, kısaca daha az zararla atlatılacak dönemdir.
