bir sigara daha yaktı... ağzında ve burnunda tüten dumanları ovaya doğru üfledikten sonra konuşmaya devam etti.
" zamanla evimiz bir mezarlığa, yatağımız mezara, ilişkimiz de cesede döndü. o, evlenmeden önce; 'yataklar dar olmalı, dar olursa karı koca sürekli birbirine sarılır' derdi ve kimi zaman tüm boşanmaların nedenini geniş yataklara bağlardı. evlenince bile uzun süre tek kişilik yatakta uyuduk. sonraki günlerde 'uyuyamıyorum' diyince kalkıp çift kişilik bir yatak takımı aldık. üç dört ay güzel geçti fakat daha sonra her geçen gün benden uzakşamaya başladı. artık ikimizde yatağın farklı köşesinde uyuyakalıyorduk veya uyuyormuş gibi yapıyorduk. sonra her gece aramızdaki boşluğa bütün nefretimizi ve hıncımızı gömmeye başladık. öyle ki; aramızda mayınlı topraklar varmış gibi birbirimizden uzaklaştık. ikimiz de artık birbirimize değmemek için köşemize büzülmüş ve olacakları beklemeye koyulmuştuk. aynı evde kalıyor,aynı yatakta uyuyor, aynı sofrada yemek yiyor; fakat birbirimizden kilometrelerce uzakta yaşıyorduk."
