böyle kalıplaşmış bir düşünce vardır.üniversitede birinci sınıfta böyle düşünen o kadar çok üniversiteli arkadaş ve kişi görmüştüm ki donakalmıştım.yok ayrılınca sorun olurmuş felan filan.bana hayattaki en salakça şeylerden biri gibi gelir bu muhabbet.beğeniyorsan,seviyorsan veya istiyorsan salt çocuk sınıftan diye ona açılmamak gerzekliğin dik alasıdır bence...
mühendislikteyse mecburdur.çünkü düzenli not tutan başka mahlukat yoktur.*bu kızla arası bozulduğu anda okulu 1 sene uzatmayı garantiler.optimizasyon bilen bir mühendis adayı da bu işe girişmez.
aynı sınıftan biriyle çıkan bir arkadaşım ayrıldıktan sonra çocuğun dengesizliğinden birazda, şubesini değiştirmek zorunda kalmıştı. bu nedenle mantıklı bir durumdur.
